Η διαμεσολάβηση είναι ένας εναλλακτικός – σε σχέση με τη δικαστική οδό – τρόπος επίλυσης διαφορών, ο οποίος διακρίνεται για την ευελιξία της (δεν υπάρχει ο περιορισμός της τυπικότητας που απαιτεί ένα δικαστήριο), τον εθελοντικό της χαρακτήρα (τα μέρη προσέρχονται στη διαδικασία με δική τους βούληση και μπορούν επίσης να αποχωρήσουν οποτεδήποτε πριν την κατάρτιση και υπογραφή της οριστικής συμφωνίας), την ταχύτητα (μπορεί να λυθεί μία υπόθεση ακόμα και σε μία ημέρα) και ιδίως την εμπιστευτικότητα που διέπει την όλη διαδικασία (εν αντιθέσει με τη δημοσιότητα των δικαστηρίων). Στη συντριπτική πλειονότητα των υποθέσεων δε, η επίλυση της διαφοράς με διαμεσολάβηση συνεπάγεται πολύ χαμηλότερα έξοδα απ’ ό,τι ένα δικαστήριο. Επίσης, στη διαδικασία της διαμεσολάβησης δεν υπάρχει καμία δεσμευτικότητα και προς το χρόνο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Έτσι, έχετε τη δυνατότητα να διερευνήσετε όλες τις πτυχές της διαφοράς και να εργαστείτε όσο χρειαστεί μέχρι να επιτευχθεί η επιθυμητή λύση.

Η διαμεσολάβηση μπορεί να γίνει σε όλα τα ζητήματα ιδιωτικού δικαίου όπου τα μέρη έχουν εξουσία διάθεσης του αντικειμένου της διαφοράς, δηλαδή στις περιπτώσεις εκείνες που ο τρόπος επίλυσης δεν ορίζεται ρητά και δεσμευτικά από το νόμο (πρόκειται για την πλειονότητα των υποθέσεων αστικού και εμπορικού δικαίου).

Εκτός από τη διαδικασία της διαμεσολάβησης ο νόμος προβλέπει και την υποχρεωτική διενέργεια μίας Υποχρεωτικής Αρχικής Συνεδρίας πριν την προσφυγή στο δικαστήριο, για τις περισσότερες περιπτώσεις του αστικού και εμπορικού δικαίου. Μάλιστα, η ΥΑΣ μπορεί να λάβει χώρα ακόμα και πριν την κατάθεση της αγωγής, σαν μία πρώτη διερεύνηση της δυνατότητας εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς. Μετά το πέρας της ΥΑΣ τα μέρη μπορούν είτε να επιλέξουν τη συνέχιση της διαδικασίας με διαμεσολάβηση, είτε να συνεχίσουν δικαστικά.